Mancipation

Mancipation
Mancipation Man`ci*pa"tion, n. [L. mancipatio a transfer.] Slavery; involuntary servitude. [Obs.] --Johnson. [1913 Webster]

The Collaborative International Dictionary of English. 2000.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • mancipation — [ mɑ̃sipasjɔ̃ ] n. f. • 1542; lat. jurid. mancipatio ♦ Dr. rom. Acte de transfert de la propriété. ● mancipation nom féminin (latin mancipatio, onis, de mancipare, aliéner) À Rome, mode solennel de transfert de la propriété, qui consistait en une …   Encyclopédie Universelle

  • Mancipation — (lat.), im ältesten röm. Recht feierliches Rechtsgeschäft in der Form eines symbolischen Kaufes, wobei außer dem Käufer und dem Verkäufer fünf Zeugen und ein libripens (Wagehalter) vorkommen. Der Käufer ergriff die Sache mit feierlichen Worten,… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • mancipation — ˌ ̷ ̷ ̷ ̷ˈpāshən noun ( s) Etymology: Latin mancipation , mancipatio, from mancipatus + ion , io ion 1. obsolete a. : the act of enslaving b …   Useful english dictionary

  • mancipation — (man si pa sion) s. f. Terme de droit romain. Mode solennel d aliénation et d acquisition de la propriété au moyen de certaines cérémonies, en présence de cinq témoins et d un porteur de balance. ÉTYMOLOGIE    Lat. mancipationem, de mancipare,… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • mancipation — man·ci·pa·tion …   English syllables

  • mancipation — (Roman law.) A sale of property attended with certain essential formalities …   Ballentine's law dictionary

  • Testament — Testament, 1) (Altes u. Neues T.), s.u. Bibel; 2) (lat. Testamentum, altdeutsch Gemächt), im Allgemeinen jede einseitige letztwillige Disposition; bes. 3) eine letztwillige Disposition,[403] durch welche der Erblasser für seinen Todesfall einen… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Stipulatio — Monarchie romaine 753 – 509 av. J. C. République romaine 509 – 27 av. J. C. Empire romain 27 av. J. C. – 476 Empire byzantin …   Wikipédia en Français

  • nuncupation — [ nɔ̃kypasjɔ̃ ] n. f. • noncoupacion XIVe; lat. jurid. nuncupatio, onis « appellation » ♦ Dr. rom. Déclaration solennelle du testateur, parfois jointe à la mancipation. ⇒NUNCUPATION, subst. fém. DR. ROMAIN. Désignation solennelle d héritier,… …   Encyclopédie Universelle

  • mancipaţie — mancipáţie s. f. (sil. ţi e), art. mancipáţia (sil. ţi a), g. d. mancipáţii, art. mancipáţiei Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic  MANCIPÁŢIE s.f. (Ant.) Contract de vânzare, făcut în prezenţa unor martori şi potrivit unei… …   Dicționar Român

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”