The Collaborative International Dictionary of English. 2000.
ministrant — MINISTRÁNT, ministranţi, s.m. Ajutor de preot în ritualul catolic; paracliser. – Din it. ministrante, germ. Ministrant. Trimis de LauraGellner, 31.05.2004. Sursa: DEX 98 ministránt s. m., pl. ministránţi Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa:… … Dicționar Român
ministrant — minìstrant (ministrȁnt) m <G mn nātā> DEFINICIJA kat. onaj koji pomaže svećeniku za vrijeme mise i drugih liturgijskih obreda ETIMOLOGIJA vidi ministar … Hrvatski jezični portal
ministrant — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. ministrantncie; lm M. ministrantnci, rel. {{/stl 8}}{{stl 7}} w Kościele katolickim: osoba, zwykle świecka, usługująca księdzu przy odprawianiu mszy oraz przy sprawowaniu innych czynności obrzędowych : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Ministránt — (lat.), soviel wie Meßdiener; daher ministrieren, die Funktion des Meßdieners versehen. Vgl. Messe, S. 656 … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Ministrant — Ministrant, Meßdiener; ministriren, bei der Messe dienen, s. Messe … Herders Conversations-Lexikon
ministrant — index ancillary (auxiliary), benefactor, Samaritan, subservient Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
minìstrant — (ministrȁnt) m 〈G mn nātā〉 kat. onaj koji pomaže svećeniku za vrijeme mise i drugih liturgijskih obreda … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
Ministrant — ↑ Minister … Das Herkunftswörterbuch
ministrant — [min′is trənt] adj. [L ministrans, prp.: see MINISTER, vt.] serving as a minister n. a person who ministers, or serves … English World dictionary
Ministrant — Messdiener, unter ihnen der spätere Papst Johannes Paul II … Deutsch Wikipedia
