- Afront
- Afront A*front", adv. [Pref. a- + front.] In front; face to face. -- prep. In front of. --Shak. [1913 Webster]
The Collaborative International Dictionary of English. 2000.
Afront
Look at other dictionaries:
afront — AFRÓNT, afronturi, s.n. Insultă, jignire, ofensă, adusă cuiva în public. – Din fr. affront. Trimis de ana zecheru, 26.08.2002. Sursa: DEX 98 AFRÓNT s. v. jignire. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime afrónt s. n. (sil. front), pl.… … Dicționar Român
afront — àfront m <G mn nātā> DEFINICIJA žarg. zast. otvoreni napad u obliku incidenta; nasrtaj, uvreda [napraviti afront] ETIMOLOGIJA fr. affront ← lat. ad frontem: ka čelu (kao mjestu nečijih osjećaja ili časti) … Hrvatski jezični portal
afront — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. afrontncie {{/stl 8}}{{stl 7}} rozmyślne wyrządzenie komuś przykrości, lekceważące zachowanie się wobec kogoś; uchybienie, zniewaga : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zrobić komuś afront. <fr. z łac.) {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
afront — m IV, D. u, Ms. afrontncie; lm M. y «obraźliwe, lekceważące zachowanie się wobec kogoś; postępek mający na celu uchybienie, ubliżenie komuś; zniewaga» Afront towarzyski. Robić komuś afronty. Ścierpieć, znieść afront. Afront kogoś spotkał. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
afrónt — a m (ọ̑) oster nastop proti komu; napad, nasprotovanje: polemičen afront; afront proti predstojnikom / prenesti afront … Slovar slovenskega knjižnega jezika
afrònt — m. afront affront; insulte; vexation; offense. voir escòrn, ofensa … Diccionari Personau e Evolutiu
afront — a|front Mot Agut Nom masculí … Diccionari Català-Català
afrónt — s. n. (sil. front), pl. afrónturi … Romanian orthography
afront — adverb Etymology: Middle English, from a (I) + front, n. obsolete : abreast … Useful english dictionary
HollyŁódź — Альбом O.S.T.R. Дата выпуска 2007 Записан 2006 2007 … Википедия
