Sultan

  • 31Sultan — 1. Besser ein tyrannischer Sultan als unablässige Unruhe (Anarchie). – Burckhardt, 334. 2. Der Sultan lehrt und wird nicht belehrt. – Burckhardt, 338. 3. Der Sultan rühmt sich seiner Habe nicht, aber der Bettler. 4. Der Sultan wird geschmäht in… …

    Deutsches Sprichwörter-Lexikon

  • 32Sultan — Sụl|tan 〈m. 1; Titel für〉 muslimischer Herrscher [<arab. sultan „Herrschaft“, später auch „Herrscher“] * * * Sụl|tan, der; s, e [arab. sulṭān = Herrscher, urspr. = Herrschaft; schon mhd. soldān < älter ital. soldano = Sultan]: 1. a)… …

    Universal-Lexikon

  • 33súltan — a m (ȗ) v nekaterih državah vladar: postati sultan; sultana je nasledil brat / nekdaj turški sultan; sultan Murat ∙ ekspr. ta človek je pravi sultan zelo ukazovalen, brezobziren …

    Slovar slovenskega knjižnega jezika

  • 34sultan — n. 1 a a Muslim sovereign. b (the Sultan) hist. the sultan of Turkey. 2 a variety of white domestic fowl from Turkey. Derivatives: sultanate n. Etymology: F sultan or med.L sultanus f. Arab. sultan power, ruler f. saluta rule …

    Useful english dictionary

  • 35SULTAN — n. m. Titre qu’on donnait à l’empereur des Turcs. Le sultan Mahmoud. C’est encore un Titre de dignité qui se donne à certains souverains musulmans. Le sultan du Maroc. Le sultan de Zanzibar, des Comores …

    Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)

  • 36sultan — sultanic /sul tan ik/, adj. sultanlike, adj. sultanship, n. /sul tn/, n. 1. the sovereign of an Islamic country. 2. (often cap.) any of the former sovereigns of Turkey. 3. any absolute ruler or despot. [1545 55; < MF < Turk < Ar sultan sovereign] …

    Universalium

  • 37Sultan — This unusual name derives from the Olde French Soudan (Arabic sultan a ruler) and was originally given as a nickname either to someone who behaved in an aristocratic manner or to one who played the part of a Sultan in a medieval pageant. The&#8230; …

    Surnames reference

  • 38sultan — noun 1》 a Muslim sovereign.     ↘(the Sultan) historical the sultan of Turkey. 2》 a bird of a breed of white domestic chicken from Turkey. Derivatives sultanate noun Origin C16: from Fr., or from med. L. sultanus, from Arab. sulṭān power, ruler …

    English new terms dictionary

  • 39SULTAN — s. m. Meuble de toilette à l usage des dames : il consiste en une corbeille recouverte d une étoffe de soie. Un beau sultan. Un sultan brodé …

    Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)

  • 40sultan — [16] Arabic sultān meant ‘ruler’. It was derived from Aramaic shultānā ‘power’, which in turn was based on the verb shəlēt ‘have power’. English acquired the word via medieval Latin sultānus. The Italian version of the word is sultano, whose&#8230; …

    The Hutchinson dictionary of word origins