yelk

yelk
Yolk Yolk (y[=o]lk or y[=o]k; 277), n. [OE. yolke, yelke, [yogh]olke, [yogh]elke, AS. geoloca, geoleca, fr. geolu yellow. See {Yellow}.] [Written also {yelk}.] [1913 Webster] 1. The yellow part of an egg; the vitellus. [1913 Webster]

2. (Zo["o]l.) An oily secretion which naturally covers the wool of sheep. [1913 Webster]

{Yolk cord} (Zo["o]l.), a slender cord or duct which connects the yolk glands with the egg chambers in certain insects, as in the aphids.

{Yolk gland} (Zo["o]l.), a special organ which secretes the yolk of the eggs in many turbellarians, and in some other invertebrates. See Illust. of {Hermaphrodite} in Appendix.

{Yolk sack} (Anat.), the umbilical vesicle. See under {Unbilical}. [1913 Webster]


The Collaborative International Dictionary of English. 2000.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • yelk — /yelk/, n. Older Use. yolk. * * * yelk «yehlk», noun. Archaic. yolk1. * * * yelk see yolk …   Useful english dictionary

  • Yelk — Yelk, n. Same as {Yolk}. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • yelk — /yelk/, n. Older Use. yolk. * * * …   Universalium

  • yelkən — is. 1. Dor ağacına bənd edilən və içinə yel dolduğu zaman gəmini, qayığı hərəkət etdirən xüsusi biçimli qalın, möhkəm bez parçası. Gəminin yelkənlərini açmaq, yığmaq. Yelkən açmaq (qaldırmaq) – yelkənləri açıb hərəkət etmək, yola düşmək. Dərviş… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • yelkə — (Cəbrayıl, Cəlilabad, Cənubi Azərbaycan, İmişli, Kürdəmir, Salyan) 1. yal (Cəlilabad, Cənubi Azərbaycan, Salyan). – Atda yelkə olar (Salyan); – Atı tutub, yapışdım yelkəsinnən (Cəlilabad); – Ağ atın yelkəsini qırxdım (Cənubi Azərbaycan) 2. saç… …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • yelkən — I (Daşkəsən) yeltutan təpəlik. – Mallar bö:ələx’liyəndə yelkənə çıxallar II (Daşkəsən) lampada şüşə taxılan tor hissə. – Yelkən haveyi çəkey III (Oğuz) yelpik …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • yelkəli — (Salyan) yallı (at). – Yelkəli at yaraşığlı olar …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • yelkənli — sif. Yelkəni olan, yelkənlə hərəkət etdirilən. Yelkənli gəmi. – Dənizdə gəzişən ağ yelkənli qayıqlar nəzəri cəlb edirdi. S. H.. Yelkənli gəmitək üzür göydə Ay; Qaraqoyunludan keçən Əyriçay; Əks edir köksündə güzgütək onu. H. K. S.. Sahil boyu… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • yelkənsiz — sif. Yelkəni olmayan. Mənsiz kətan, kəndir verməz zəmilər; Çadırsız, yelkənsiz z. qalar gəmilər. A. S …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • yelk — n. vitellus; yolk; oily discharge that covers the wool of sheep …   English contemporary dictionary

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”